วันพุธที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2553

พ่อจ๋า หนูรักพ่อ

คำว่า พ่อ เป็นคำร้องเรียกจากลูก ที่พูดออกจากความใกล้ชิด จากคำของแม่ที่เรียกสามีว่า "พ่อ" ลูกๆ ได้เรียก พ่อ กับ พ่อ อย่างไม่เอียงอาย ลูก ๆ ภูมิใจในตัวพ่อ แม้ว่า พ่อนั้นจะทำตัวอย่างไร ลูกไม่เคยดูถูกดูแคลนในสติปัญญาของพ่อเขาเลย พ่อ คือสิ่งเดียวที่ให้ความอบอุ่น และ มีความปลอดภัยเสมอ เพราะพ่อเป็นผู้มีอำนาจในตัวของคำว่า " พ่อ " ตลอดเวลา
คำกลอน
ลูกเอ๋ย

ลูกเอ๋ยลูกผูกพันกันหลายชาติ
และมิอาจขาดกันนั้นโดยง่าย
พ่อรักเจ้าเฝ้าหวงห่วงลูกชาย
พ่อเหนื่อยกายเพื่อลูกเพราะผูกพัน

ง าน ห นั ก .. พ่ อ ไ ม่ เ ค ย ท้ อ
สองมือของพ่อ จึงหยาบกร้าน
สู้อดทน ลำบากมาเนิ่นนาน
พ่อไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยกับงาน ให้ใครทุกข์ใจ

รักที่มีให้ลูกเสมอ เท่าชีวิตของแม่


หญิงคนหนึ่ง คนที่เรา เรียกว่าแม่
หญิงคนที่ รักเราแท้ ไม่แปรผัน
หญิงคนที่ รักเรา เท่าชีวัน
หญิงคนนั้น ให้เราเกิด กำเนิดมา
หญิงคนนี้ ที่เราควร จะกราบไหว้
หญิงคนที่ เราทั้งหลาย ควรฝันหา
หญิงคนนั้น คนที่เรา เรียกมารดา
หญิงคนที่ เสียน้ำตา ตอนคลอดเรา
วันเราเกิด หญิงคนนี้ ที่ต้องเจ็บ
วันเราเจ็บ เขายิ่งเจ็บ กว่าหลายเท่า
วันเราสุข หญิงคนนี้ สุขกว่าเรา
วันเขาเศร้า แล้วเราไป อยู่ไหนกัน
คิดบ้างเถิด ลูกทุกคน จงได้คิด
คิดบ้างเถิด ใครที่ผิด ที่แปรผัน
คิดบ้างเถิด เราหรือเขา ที่ลืมกัน
คิดบ้างเถิด ใครลืมวัน ที่ผ่านมา
เราต่างหาก ที่มัวเมา จนลืมคิด
เราต่างหาก เราที่ผิด ไม่ไปหา
เราต่างหาก ที่ไม่เคย มีเวลา
เราต่างหาก ที่มันบ้า หลงลืมตัว
กลับไปเถิด กลับไป เยี่ยมแม่บ้าง
อย่าให้ท่าน ต้องอ้างว้าง ใจสลัว
อย่าหลงไฟ หลงแสงสี จนลืมตัว
อย่าเมามัว จนลืมแม่ ผู้รักเรา.....

วันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553

วันแม่ เทิดทูลแม่เหนือสิ่งใด ในใจลูฏ



คำขวัญเนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ 2553

"แผ่นดินนี้ แม่ของลูก ใช้ปลูกข้าว กี่แสนก้าว ที่เดินซ้ำ ย่ำหว่านไถ บำรุงดิน จนอุดม สมดังใจ หวังนาไทย เป็นของไทย ไปนิรันดร์"